συγγραφη διηγηματοσ
Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ!!!
Ένα ηλιόλουστο και ζεστό απόγευμα του καλοκαιριού, ενώ παίζαμε με την ξαδέρφη μου στον κήπο του εξοχικού μας, βγαίνει η θεία Βάνια και με χαρά μας ανακοινώνει ότι αύριο θα πάμε για πίκ-νίκ στο δάσος.Η Μαρία-Αναστασία και εγώ αμέσως σκάσαμε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και ενθουσιαστήκαμε πάρα πολύ, γιατί σε αυτό το δάσος πηγαίναμε από πολύ μικρές. Έχουμε μια τρέλα με τη φύση,καθώς την αγαπάμε και την προστατεύουμε όσο μπορούμε με τις οικογένειες μας. Το βραδύ επιτέλους ήρθε! Πήγα αμέσως να κοιμηθώ,γιατί αύριο με περίμενε μεγάλη μέρα και όταν έφτασε, ξύπνησα πρώτη από όλους! Λίγο αργότερα ξύπνησε και η Μαρία-Αναστασία. Καθώς ετοιμάζαμε τους σάκους μας θυμήθηκα να πάρω μαζί μου και την φωτογραφική μηχανή,για να βγάλουμε φωτογραφίες. Εντωμεταξύ, όσο εμείς κάναμε αυτές τις ετοιμασίες οι υπόλοιποι έβαζαν τα πράγματα στο αυτοκίνητο.
Φτάσαμε στο δάσος και χωρίς να χάσουμε χρόνο αρχίσαμε να το εξερευνούμε λες και πηγαίναμε για πρώτη φόρα. Καθώς περπατούσαμε, νιώσαμε μια αρμονία και γαλήνη να μας κυριεύει. Ο καθαρός αέρας με τα απολαυστικότατα κελαηδίσματα των πουλιών που σου χαϊδεύουν τα αυτιά μαζί με το καταπράσινο τοπίο γύρω μας, μας έκανε για λίγο να ξεχάσουμε το καυσαέριο της πόλης και την πολυκοσμία της και απλώς αφεθήκαμε και ταξιδέψαμε στην μαγεία αυτού του παραμυθένιου τοπίου.
Ένιωθα υπέροχα, μέχρι που ξαφνικά εκεί που περπατούσαμε ακούσαμε κάποια συρσίματα στα φύλλα. Ο ήχος μας έκανε να παραξενευτούμε και αποφασίσαμε να πλησιάσουμε διακριτικά. Όσο πλησιάζαμε διακρίνονταν κάποιες παράξενες φιγούρες που κάτι φαίνονταν να κάνουν κάτι αλλά δεν μπορούσαμε ακόμα να δούμε καθαρά!Εγώ έβγαλα αμέσως την φωτογραφική μηχανή και καθώς πλησιάσαμε με την ξαδέρφη μου αναληφθήκαμε ότι επρόκειτο για μια ομάδα εμπρηστών. Το καλό ήταν πως με την μεγέθυνση της φωτογραφικής μηχανής καταφέραμε να βγάλουμε φωτογραφίες ενώ κακό πως τα πρόσωπα τους ήταν καλυμμένα με κουκούλες και δεν φαίνονταν καθόλου καλά!
Αφού είχαμε αρκετό υλικό τρέξαμε γρήγορα πίσω στις οικογένειες μας για να τους αφηγηθούμε με κάθε λεπτομέρεια όλα αυτά που έγιναν και να τους δείξουμε κιόλας και τις φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει.Μόλις τις είδαν και κατάλαβαν τι γινόταν πήραν αμέσως την αστυνομία και την πυροσβεστική και ανέφεραν το περιστατικό.
Μέσα σε λίγη ώρα οι πυροσβέστες έφτασαν! Τους δείξαμε τον δρόμο , τους δώσαμε τις φωτογραφίες και άμεσα τους συνέλαβαν πηγαίνοντας τους προς το αστυνομικό τμήμα.
Την άλλη μέρα οι γονείς μας μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα για να αναφέρουμε ότι πληροφορίες ξέραμε σχετικά με το περιστατικό. Είπαμε στους αστυνομικούς ότι νιώσαμε την ανάγκη να τους ειδοποιήσουμε άμεσα λέγοντας τους ότι: Πρέπει να προστατεύουμε και να προσέχουμε τα δάση γιατί αυτά είναι που μας δίνουν ζωή!»
Από αυτή την εμπειρία δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγωνία και τον τρόμο που ένιωσα , καθώς τους έπιανε η αστυνομία όπως και ότι τα δασή είναι πολύ σημαντικά για εμάς και αν καούν δεν θα έχουμε καθαρό αέρα για να ζούμε με υγεία. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να τα προστατεύουμε, να κάνουμε ανακύκλωση και να προχωρούμε σε φιλικές ενέργειες φιλικές προς το περιβάλλον!
Λυδία Ζέζα Α1
Φτάσαμε στο δάσος και χωρίς να χάσουμε χρόνο αρχίσαμε να το εξερευνούμε λες και πηγαίναμε για πρώτη φόρα. Καθώς περπατούσαμε, νιώσαμε μια αρμονία και γαλήνη να μας κυριεύει. Ο καθαρός αέρας με τα απολαυστικότατα κελαηδίσματα των πουλιών που σου χαϊδεύουν τα αυτιά μαζί με το καταπράσινο τοπίο γύρω μας, μας έκανε για λίγο να ξεχάσουμε το καυσαέριο της πόλης και την πολυκοσμία της και απλώς αφεθήκαμε και ταξιδέψαμε στην μαγεία αυτού του παραμυθένιου τοπίου.
Ένιωθα υπέροχα, μέχρι που ξαφνικά εκεί που περπατούσαμε ακούσαμε κάποια συρσίματα στα φύλλα. Ο ήχος μας έκανε να παραξενευτούμε και αποφασίσαμε να πλησιάσουμε διακριτικά. Όσο πλησιάζαμε διακρίνονταν κάποιες παράξενες φιγούρες που κάτι φαίνονταν να κάνουν κάτι αλλά δεν μπορούσαμε ακόμα να δούμε καθαρά!Εγώ έβγαλα αμέσως την φωτογραφική μηχανή και καθώς πλησιάσαμε με την ξαδέρφη μου αναληφθήκαμε ότι επρόκειτο για μια ομάδα εμπρηστών. Το καλό ήταν πως με την μεγέθυνση της φωτογραφικής μηχανής καταφέραμε να βγάλουμε φωτογραφίες ενώ κακό πως τα πρόσωπα τους ήταν καλυμμένα με κουκούλες και δεν φαίνονταν καθόλου καλά!
Αφού είχαμε αρκετό υλικό τρέξαμε γρήγορα πίσω στις οικογένειες μας για να τους αφηγηθούμε με κάθε λεπτομέρεια όλα αυτά που έγιναν και να τους δείξουμε κιόλας και τις φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει.Μόλις τις είδαν και κατάλαβαν τι γινόταν πήραν αμέσως την αστυνομία και την πυροσβεστική και ανέφεραν το περιστατικό.
Μέσα σε λίγη ώρα οι πυροσβέστες έφτασαν! Τους δείξαμε τον δρόμο , τους δώσαμε τις φωτογραφίες και άμεσα τους συνέλαβαν πηγαίνοντας τους προς το αστυνομικό τμήμα.
Την άλλη μέρα οι γονείς μας μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα για να αναφέρουμε ότι πληροφορίες ξέραμε σχετικά με το περιστατικό. Είπαμε στους αστυνομικούς ότι νιώσαμε την ανάγκη να τους ειδοποιήσουμε άμεσα λέγοντας τους ότι: Πρέπει να προστατεύουμε και να προσέχουμε τα δάση γιατί αυτά είναι που μας δίνουν ζωή!»
Από αυτή την εμπειρία δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγωνία και τον τρόμο που ένιωσα , καθώς τους έπιανε η αστυνομία όπως και ότι τα δασή είναι πολύ σημαντικά για εμάς και αν καούν δεν θα έχουμε καθαρό αέρα για να ζούμε με υγεία. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να τα προστατεύουμε, να κάνουμε ανακύκλωση και να προχωρούμε σε φιλικές ενέργειες φιλικές προς το περιβάλλον!
Λυδία Ζέζα Α1